Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Φίλε συνταξιδιώτη!

Στο μακρινό ταξίδι
της συνείδησης...
βαριές αποσκευές
μην φορτωθείς...

λίγα καθαρά
εσώ...ρουχα..
μαζί σου να'χεις,
για να ταξιδεύεις καθαρός...

κι'ένα κουστούμι
χωρίς τσέπες...,
για να ταξιδεύεις
ανάλαφρος!...
Οι θρησκείες
άλλοθι είναι!
που έχουν εφεύρει οι άνθρωποι,
για να εναποθέτουν σ'αυτές
τις ευθύνες τους,

-που ντυμένες με τις ενοχές,

γίνονται αμαρτίες!...-

για ότι δεν κάνουν
απ'όσα το πνεύμα καλεί!...
και η συνείδηση επιτάσσει!...

Καταφεύγοντας στη θρησκεία
απολογούμενος ο άνθρωπος,
αδρανοποιεί τη δύναμη του πνεύματος,
την αγνότητα της ψυχής,
την ανιδιοτέλεια της συνείδησης।
Αποτέλεσμα μια κατάντια!...,
μια διχασμένη προσωπικότητα,
παραπαίουσα
μεταξύ αποβλάκωσης και αποκτήνωσης!...


Ποιητής εκ Πηλίου
Η ποίηση, γεννήθηκε
απ'την ανάγκη του μυαλού,
για άνοιγμα δρόμων...
περιπλάνησης!...
σε ομορφίες και αξίες της ζωής!...,
γιατί κουράστηκε
να το σέρνουν
παρά τη θέλησή του...,
σε δρόμους αποπλάνησης!...
ανικανοιποίητοι...βιαστές!...

Γι'αυτό τα μονοπάτια
της περιπλάνησης!...,
τ'ανέθεσε στους Ποιητές!...

Η συνείδηση,
σημείωμα...,που ο Θεός,
στη ξεκλείδωτη πόρτα της ψυχής
κρεμάει και γράφει:

Επιστρέφω
σε λίγο
Θεός
Πετάχτηκα μέχρι το περίπτερο για τσίχλες....

Υ।Γ। Προσοχή!...Προκλητική...και επικίνδυνη... η ολίγολεπτη απουσία του!...

Ποιητής εκ Πηλίου






Η σιωπή,
είναι η χήρα...του λόγου.
Όταν αυτός πεθαίνει...
ζωή απ'το θάνατό του
αυτή παίρνει!...,

αναζητώντας έναν νέο έρωτα
που για την ομορφιά της
λόγια να μην μπορεί να βρει...

γιατί δε θέλει
χήρα και πάλι ν' απομείνει!...